Afgelopen woensdag vlogen Koen en ik met KLM naar Montreal (Canada). Doordat we de afgelopen keren vanaf Dusseldorf vlogen, is mijn laatste KLM-ervaring al een tijdje geleden en voor Koen was het woensdag zelfs de allereerste keer met KLM. We waren best excited om met deze oerhollandse maatschappij te vliegen, het is toch net iets luxer en meer service gericht dan de maatschappijen waar we meestal mee vliegen. En dat hebben we inderdaad ervaren!
\n<\/p>\n
Het begon met een man voor mij die een kapotte stoelleuning had. Zijn stoel kon niet vastgezet worden, waardoor hij eigenlijk alleen maar in de ligmodus kon zitten. Hierdoor had ik weinig ruimte, wat iets onhandiger was tijdens het eten. Ik vond het verder niet erg, ik heb gelukkig geen lange benen en had er weinig last van. Echter maakte de man zelf er wel een punt van bij de stewardessen. Die konden het ter plekke niet fixen en waren op dat moment druk met het eten serveren.<\/p>\n
Na het eten kwam een aardige stewardess langs om de klacht met de man te bespreken. Ze verontschuldigde zich ook tegenover mij. Zo kwamen we even aan de praat en vroeg ze naar mijn verhaal. Toen ik haar vertelde over mijn tumor schrok ze en voelde ze zich nog meer schuldig over het ongemak met de stoel. Ze bood aan een (deel) restitutie aan te vragen, maar ik gaf aan dat dat echt niet nodig was en ik er niet zoveel last van had. Ze vroeg of ze nog iets kon doen voor ons en liep vervolgens weer naar achter.<\/p>\n
Niet veel later kwam ze terug met een enorm leuk KLM-tasje gevuld met cadeautjes. Ze legde uit dat men bij KLM vier bijzondere \u2018Return to Sender\u2019 cadeautjes aan boord heeft, ontworpen door Katja Schuurman, die de crew bij speciale gelegenheden mag weggeven aan passagiers. Zo was er onlangs een stel aan boord dat 34 jaar getrouwd was en was er een vader die na lange tijd zijn kind weer zou zien. Mijn verhaal vond ze ook een cadeautje waard.<\/p>\n\n\t\t